Το θέμα: Παραμονές Χριστουγέννων σε ένα στρατόπεδο στον Έβρο. Έτος 1970. Οι προετοιμασίες για τη μεγάλη ετήσια γιορτή βρίσκονται στο φόρτε τους, αλλά ο υπολοχαγός Καραμανίδης είναι σκεπτικός. Μυστήριος άνθρωπος, μονήρης, καμιά φορά άκαρδος και σκληρός, σκέφτεται τη νεαρή κι όμορφη γυναίκα του συνταγματάρχη και μοναδική του επιθυμία είναι αυτά τα Χριστούγεννα να την καλέσει σε χορό. Σε τανγκό.
Καταφεύγει σε ένα φαντάρο και του ζητά, του απαιτεί, να του μάθει τα βήματα έως τη μέρα εκείνη. Τα συναισθήματα θα εκτραπούν, θα φύγουν προς άγνωστη κατεύθυνση και δεν θα μπορέσει να τα γιατρέψει ούτε ο πανδαμάτωρ χρόνος.
Το φιλμ: Η καλύτερη ταινία της εβδομάδας είναι ελληνική. Άργησε ο Νίκος Κουτελιδάκης να κάνει ταινία, αλλά το αποτέλεσμα τον δικαιώνει. Ευαισθησία, γνώση, προπάντων διεύθυνση ηθοποιών. Μου θύμισε ταινίες του Μάουρο Μπολονίνι και στη σκηνή του τανγκό Σίντνεϊ Πόλακ. Δεν λέω ότι μιμήθηκε, μπορεί να μην τα είχε ο Κουτελιδάκης καν στο μυαλό του. Η κινηματογραφική τελειότητα κι η ευαισθησία είναι που μου τα έφεραν στο νου. Κι ανέδειξε και το βιβλίο του Γιάννη Ξανθούλη. Φωτογραφία εξαίρετη, αίσθηση του κρύου, μουσική μεγαλειώδης.
Όσο για τους ηθοποιούς; Ο Γιάννης Στάνκογλου εξελίσσεται σε μεγάλη κινηματογραφική περίπτωση. Πρόσωπο, γωνίες, βλέμμα που διαπερνά ατσάλι. Ο Αντίνοος Αλμπάνης; Αποκαλύπτει ακόμα μεγαλύτερη διάσταση του ταλέντου που του έχουμε ήδη επισημάνει. Εξαιρετικός. Ο Γιάννης Μπέζος; Παίζει τον καλύτερο κινηματογραφικό του ρόλο. Καλή εντύπωση μου έκανε και η Βίκυ Παπαδοπούλου, εξαίσια βρήκα την Ελένη Κοκκίδου.
Ένα πράγμα μόνο δεν μου άρεσε: το μακιγιάζ στην τελευταία σκηνή. Κατέφυγε στη λύση της κατασκευής, εκεί που θα χρειάζονταν απλές μολυβιές για να τονίζουν το πέρασμα του χρόνου.
Σκηνοθεσία: Νίκος Κουτελιδάκης Παίζουν: Γιάννης Μπέζος, Γιάννης Στάνκογλου, Αντίνοος Αλμπάνης.
Τρέξτε αμέσως
Πηγη
0 σχόλια: