OscarWatch: H φετινή Οσκαρική κούρσα δεν έχει φαβορί

Σχεδόν τρεις μήνες μέχρι την απονομή, τα πρώτα φαβορί έχουν ήδη αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους. Όχι στις αίθουσες, στις λίστες νικητών των διαφόρων οργανισμών από τώρα ως τις 26 Φεβρουαρίου.

Τη βραδιά δηλαδή που ο Billy Crystal θα προσπαθήσει να μας κρατήσει ζωντανό το ενδιαφέρον για μια μαραθώνια τελετή γεμάτη δακρύβρεχτες ευχαριστίες και ατελείωτα μουσικά νούμερα.

Ο Κύκλος Κριτικών της Νέας Υόρκης ουσιαστικά άνοιξε των χορό των βραβεύσεων που θα έχουν επιπτώσεις στην οσκαρική κούρσα, και μαζί με αυτούς ξεκινάμε κι εμείς μια εβδομαδιαία ματιά στο πώς εξελίσσεται αυτή η κούρσα, ποιες ταινίες να προσέξεις, ποια φαβορί θα φάνε τα μούτρα τους, ποια ταινία που κανείς δεν έχει δει θα σηκώσει αγαλματίδιο, και ποια από τις περίπου 29 φετινές ερμηνείες του Ryan Gosling θα προταθεί για Όσκαρ.
Το ενδιαφέρον φέτος είναι πως σε αυτό το σημείο δεν υπάρχει καθαρό φαβορί, ούτε μοιάζει να προκύπτει κάποιο ως τώρα. Υποθέτουμε όλοι πως το “Κορίτσι με το Τατουάζ” του David Fincher θα παίξει πολύ. Αλλά ο Fincher εξακολουθεί να μην είναι οσκαρικός σκηνοθέτης (παρά την περίεργη εμμονή των Όσκαρ να τον προτείνουν, και του Hollywood να τον ρίχνει διαρκώς στη μάχη). Υποθέτουμε όλοι πως το δράμα 11ης Σεπτεμβρίου “Εξαιρετικά Δυνατά & Απίστευτα Κοντά” του Stephen Daldry θα παίξει πολύ. Αλλά, να, πώς να το θέσω, α ναι, δεν το έχει δει ακόμα απολύτως κανείς. (Ναι, αυτοί είναι οι υπέροχοι παραλογισμοί της οσκαρικής κούρσας.)
Οι πρώτες βραβεύσεις αντ’αυτών, ρίχνουν το focus σε ένα Φεστιβαλικό, βραβευμένο φιλμ, το “Artist” του Michel Hazanavicius: Η ταινία, για την άνοδο και την πτώση ενός σταρ του βωβού κινηματογράφου, σπρώχνεται από τον μετρ της οσκαρικής κούρσας, Harvey Weinstein, και πήρε σπίτι το πρώτο βραβείο της χρονιάς, εκείνο της Καλύτερης Ταινίας από τους κριτικούς Νέας Υόρκης, όπως και το αντίστοιχο από τους κριτικούς της Ουάσινγκτον. Επίσης ηγείται των υποψηφιοτήτων στα Indie Spirit Awards, τα βραβεία δηλαδή που τιμούν τις ταινίες που γυρίστηκαν έξω από το Χολιγουντιανό σύστημα.

Ωραία όλα αυτά, αλλά μπορεί κανείς όντως να δει σαν φαβορί για τα Όσκαρ μια βουβή Γαλλική ταινία;

Εμείς όχι, αλλά σίγουρα θα παίξει ως ένα εκ των φαβορί σε επιμέρους κατηγορίες, όπως Σκηνοθεσίας, Α’ Ανδρικού Ρόλου (για τον βραβευμένο στις Κάννες Jean Dujardin), Β’ Γυναικείου Ρόλου (Berenice Bejo), ίσως και Μουσικής.

Πάντως ούτως ή άλλως τα βραβεία των κριτικών δεν σημαίνουν κάτι κατά κανόνα (με λαμπρές εξαιρέσεις, όπως τη χρονιά του θριάμβου του “Hurt Locker”). Όλο αυτό το αβέβαιο σκηνικό ίσως ευνοήσει μικρότερες παραγωγές από νωρίτερα μες στη σεζόν.

Σκεφτόμαστε ας πούμε το “Beginners”, ένα θαυμάσιο δράμα με τον Ewan McGregor, την Melanie Laurent των “Άδωξοι Μπάσταρδη” και τον Christopher Plummer στο ρόλο ενός άντρα που μετά το θάνατο της γυναίκας του δηλώνει περήφανα στο γιο του πως είναι γκέι, και ξεκινάει ξανά τη ζωή του από την αρχή - για τα λίγα χρόνια που απομένουν. Ο Plummer είναι έτσι κι αλλιώς φαβορί στον Β’ Αντρικό Ρόλο, αλλά με το φιλμ να μοιράζεται την Καλύτερη Ταινία στα Gotham Awards (άλλη μια τελετή για το ανεξάρτητο σινεμά) και να παίρνει αντίστοιχη υποψηφιότητα και στα Indie Spirits, αναρωτιόμαστε αν μπορεί να πάει και ψηλότερα.

Άλλη τέτοια περίπτωση είναι οι “Υπηρέτριες”. Ταινίες που διαδραματίζονται στον Αμερικάνικο Νότο αλλά με κάποιο μαγικό τρόπο καταφέρνουν να είναι όλο ελπίδα και όμορφα χρώματα (αντί ας πούμε να λένε και καμιά σκληρή αλήθεια) έχουν πάντα ελπίδες. Ειδικά αν έχουν να επιδείξουν εντυπωσιακό box office. Και ειδικά αν είναι ομολογουμένως πολύ καλοφτιαγμένες και εξαιρετικά παιγμένες: Το καστ της ταινίας είναι τρομερά χαρισματικό και δε θα εκπλαγούμε αν δούμε συμμετοχές παντού. Η Viola Davis είναι φαβορί για τον Α’ Γυναικείο αυτή τη στιγμή (μέχρι να βγει η “Σιδηρά Κυρία” της Meryl Streep τουλάχιστον), ενώ μπορούμε εύκολα να δούμε Octavia Spencer και Jessica Chastain να κάνουν ενδο-οικογενειακό ντέρμπι τον Β’ Γυναικείο Ρόλο.

Και μην ξεχνάμε και τα “Μεσάνυχτα στο Παρίσι“. Είναι Woody Allen, είναι η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία της καριέρας του, άρεσε πολύ στον κόσμο, και τελοσπάντων δε θέλει πολύ με όλα αυτά τα δεδομένα για να χωθεί σε διάφορες κούρσες εκτός της ‘σίγουρης’ του Σεναρίου.

Οι δύο ταινίες που απουσιάζουν από την ως τώρα κουβέντα των βραβείων αλλά άπαντες θεωρούν δεδομένα χαρτιά στην κούρσα; Το “Moneyball” (με τον Brad Pitt να γλυκοκοιτάζει τον Α’ Ανδρικό Ρόλο) και οι “Απόγονοι” του Alexander Payne (με τον George Clooney πάντα σημαντική παρουσία). Και ας μην ξεγράφουμε ούτε το “Δέντρο της Ζωής” του Terrence Malick, ούτε το “Ο Κλήρος Έπεσε στον Σμάιλι” με τον (αβράβευτο) Gary Oldman, ούτε τον τρισδιάστατο “Hugo” του Martin Scorsese που έχει λατρευτεί από όσους το έχουν δει ως τώρα, και πήρε και βραβείο σκηνοθεσίας στην Ουάσινγκτον. Τον "J. Edgar" του Clint Eastwood από την άλλη; Ξεγράφτε ελεύθερα, μιας και οι κριτικοί από Αμερική σφύριξαν αδιάφορα. Αλλά αυτά θα τα αναλύσουμε και στην πορεία των επόμενων εβδομάδων.