Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

40 χρόνια από το θάνατο του Τζιμ Μόρισον (videos)

blackwhite 3.7.11 0 Comment ΓΕΝΙΚΑ ΜΟΥΣΙΚΗ

Ο Τζιμ Μόρισον "έφυγε" στις 3 Ιουλίου 1971 και μια αχλή μυστηρίου εξακολουθεί να καλύπτει τον θάνατό του.

Αποτελούσε, αναμφίβολα, την ηγετική φιγούρα των Doors. Γεννημένος στις 8 Δεκεμβρίου 1943, θεωρείται από τους πιο χαρισματικούς ερμηνευτές στην ιστορία της ροκ, ενώ ιδιαίτερα σημαντική από την άποψη των ερωτημάτων που έθεσε ήταν η ποιητική του πλευρά καθώς οι στίχοι των Doors δεν έχουν καμία σχέση με ότι ακουγόταν ως τότε στο ροκ.

Την σύντομη πορεία του στη ζωή και την τέχνη καθόρισαν οι προσωπικές του εμπειρίες και τα διαβάσματά του. Ο Μόρισον ήταν γιος ναυάρχου του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού και έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η αφήγηση του Τζών Ντένσμορ, ντράμερ των Doors, αργότερα που έλεγε ότι ο Τζιμ είχε τόσο πολύ ενσωματώσει ασυνείδητα την στρατιωτική πειθαρχία του πατέρα του στο σπίτι που ακόμα και την παραμικρή πρόταση που του έκανε ένας φίλος του, την θεωρούσε διαταγή και αυτό βέβαια τον πίεζε τρομερά ως προσωπικότητα.

Ο άλλος δαίμονας που ταλαιπωρούσε ψυχικά τον Μόρισον ήταν η υπερπροστατευτική μητέρα του. Κάτω από αυτό το πρίσμα εξηγείται και το γεγονός ότι έγραψε το The End ένα εμβληματικό τραγούδι που είναι ολόκληρο μια αναφορά στο οιδιπόδειο σύμπλεγμα.

Όσο για τα διαβάσματά του, όταν οι συνομήλικοί του μιλούσαν ακόμα για «αγάπες και λουλούδια» στα μέσα της δεκαετίας του '60 και μετά, ο Τζιμ Μόρισον διάβαζε Αρθούρο Ρεμπό, Ουίλιαμ Μπλέικ και Κάρολο Μποντλέρ.

Βαθιά επηρεασμένος από τους «καταραμένους ποιητές», τους προσωπικούς του «δαίμονες» και τη σκοτεινή ρίζα της κραυγής μας, έτσι όπως ακουγόταν στις στροφές των μπλουζ, επιχείρησε να «ενώσει» την ποίηση με το ροκ.

Σήμερα, τα «βελάκια» στους τοίχους του παρισινού κοιμητηρίου Περ Λασέζ και τα γκράφιτι στους ίδιους τοίχους οδηγούν αλάνθαστα στην τελευταία του κατοικία ανάμεσα στους μαύρους γρανίτες, εκεί όπου το επίγραμμα της επιτύμβιας στήλης είναι στα ελληνικά: «James Douglas Morrison - Εις τον Δαίμονα εαυτού».

Μπαίνοντας στο Hard Rock Cafe, πάντα στο Παρίσι, στο δεξί και το αριστερό σου χέρι υπάρχουν προθήκες με δικά του αντικείμενα. Το δερμάτινο μπουφάν του με την γούνα στο γιακά, χειρόγραφα δικά του, ο ίδιος διάκοσμος κυριαρχεί και μέσα.
Πηγή: real.gr